کارکردهای بازی درمانی؛ بازی درمانی، هنر برقراری ارتباط

با کارکردهای بازی درمانی آشنا شویم

در سنین کمتر از ۱۰ تا ۱۱ سالگی، نشستن طولانی دریک محل برای بیشتر کودکان دشوار است. کودک خردسال برای آن که آرام در یک‌جا بنشیند باید آگاهانه تلاش کند و بنابراین، انرژی خلاق او در فعالیتی غیر سازنده صرف می‌شود. در بازی درمانی، نیاز کودکان به فعالیت بدنی مورد توجه قرار میگیرد. در حین بازی، کودکان انرژی خود را مصرف میکنند،برای وظایف زندگی آماده می‌شوند، به هدف های دشوار دست می یابند و ناکامی ها و رنجش های خود را کنار مینهند .آن ها با دیگر کودکان تماس جسمی بر قرار می‌کنند .نیاز خود را به رقابت، تخلیه و ارضا می‌کنند.
اعمال خشونت بار خود را به صورت‌هایی پذیرفتنی بروز میدهند و سازگاری با دیگران را می آموزند .بازی با کودکان امکان می‌دهند تا تصوراتشان را به آزادی به جریان اندازند، قواعد و هنجارهای فرهنگ خود را بیاموزند و مهارت کسب کنند.
(پاپالیا و الدوز ، ۱۹۸۶)

مینا ارجمندپور

روان‌شناس بالینی کودک و نوجوان