سه شنبه , ۲۹ اسفند ۱۴۰۲

هیجانات ناخوشایند و چگونگی مدیریت صحیح آنها (ویژهٔ والدین)

هیجانات ناخوشایند و چگونگی مدیریت صحیح آنها (ویژهٔ والدین)

✅ امروزه دیدگاه ما در مورد هیجانات در حال تغییر است، اما هنوز باورهای غلط زیادی وجود دارد که ممکن است به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه به آنها معتقد باشیم. در نهایت، باورهای ما و شیوه برخورد ما با احساسات ناخوشایند، روی توانایی “تنظیم هیجانی ” و “تاب آوری ” فرزندانمان تأثیرگذار است.

?اما ابتدا، بیایید عباراتی را که ممکن است در کودکی شنیده باشید را مرور کنیم:

  • «مثل بچه ها رفتار نکن!»
  • «اگر بخوای همینطور گریه کنی، برات اون چیزی که می خوای رو نمی‌خرم»
  • «برو تو اتاقت و وقتی تونستی گریه نکنی و بخندی، برگرد»
  • «چرا جنبۀ مثبت قضیه رو نگاه نمی کنی؟ خوش بین باش»
  • «این کارها معنی نداره. تو یه آدم قوی هستی»

✅ در نسل های گذشته، و حتی هم اکنون،کاملاً امری رایج است که به طور کلی هیجانات ناخوشایند را نادیده بگیریم و یا آنها را سرکوب کنیم.

✅ هنگامی که احساسات مان خوب نیستند، و انرژی موجود در بدن ما ناراحت کننده است، معمولاً هرکاری می کنیم تا حواس خودمان را از آن هیجانات ناخوشایند دور کنیم. برخی از ما حتی ممکن است به رفتارهای اعتیادآوری نظیر پرخوری، مصرف داروهای قانونی یا غیرقانونی، اعتیاد به کار، گذراندن ساعت ها زمان در اینترنت، درگیری با قمار، و یا هر فعالیت اعتیادآور دیگری روی بیاوریم. درگیری در این فعالیت ها باعث میشود تا ناراحتی را از بین ببریم یا آن ناراحتی را با «احساس خوب» جایگزین کنیم.

✅ حقیقت این است که برای همۀ ما سخت است که ببینیم فرزندانمان عصبانی، غمگین، مضطرب و تحت استرس و .. هستند. گرایش طبیعی ما این است که بخواهیم موانع را رفع کنیم و اوضاع را سر و سامان بدهیم و کاری کنیم که آنها خوشحال و بانشاط باشند، اما این رویه به آنها نمی آموزد که چطور احساسات ناراحت کنندۀ شان را مدیریت کنند.

?چگونه می‌توانم احساسات ناخوشایند کودکم را بیش‌تر بپذیرم؟

? چهار توصیۀ کاربردی برای افزایش تحمل نسبت به هیجان های «ناخوشایند» فرزندان:

✅ سعی کنید نقش مشاور را به خود نگیرید، فقط آنچه می بینید و می شنوید را منعکس کنید: «به نظر خیلی ناراحت می آی»، «واقعاً روز سختی داشتی»، «درکت می کنم، من هم وقتی اتفاقی مشابه این برام افتاده بود، احساسی شبیه به تو داشتم».

✅ اگر کلمات درستی برای بازگو کردن به ذهن تان نمی رسد، از زبان بدن تان استفاده کنید تا به او نشان دهید که به او گوش می‌کنید و او را درک می کنید. سرتان را تکان دهید، کنارش بنشینید و با او تماس چشمی برقرار کنید. از حروفی نظیر «آها» و «اوهوم» استفاده کنید.

✅ اگر هیجان فرزندتان بسیار شدید است و احساس می کنید در حال انفجار است، خودتان را به عنوان ظرفی برای سرریز شدن احساساتش قرار دهید؛ اینکه تمام هیجاناتش را با شما سهیم شود و شما آنها را نگه دارید (اما این نکتۀ کلیدی را فراموش نکنید: “تمام هیجانات ما قابل پذیرش اند، اما تمام رفتارها قابل قبول نیستند”). اگر فرزندتان رفتارهای تهاجمی و آزاردهنده دارد، بایستی حد و مرزهای خود را با او تعیین و اِعمال کنید. اجازه دهید که آنها بدانند شما برای آنها و در کنارشان هستید، اما اگر بخواهند رفتارهای نامناسبی نشان دهند که آزاردهنده است، شما از آنها فاصله می گیرید.

✅ خودتان را به یاد بیاورید، که تاب آوری و تحمل در نتیجه ی تجربۀ شرایط سخت و توانایی ترمیم شدن بعد از آن شرایط حاصل می شود. اگر فرزندان ما هیچ مشقت و سختی ای را تجربه نکنند، نمی توانند مهارت تاب آوری و انعطاف پذیری را در خود رشد بدهند.

 

Photo from: smartum.by

آدرس کوتاه این مطلب:
Call Now Button

آژانس دیجیتال مارکتینگ لوبیا